Tu folë me vedi

***

Zjermi mbetet fenomen i lirë

asht e vërtetë se a shtrejtu druni, shkrepsja

po ajri me i dhanë jetë asht i lirë.

Nuk e kanë thanë ende ditën kur ka me u shtrejtu

mundet shpejt, ose e kanë rritë dhe unë s’e kam kuptu

se nuk di ma se çka me llogaritë ma parë.

Fjalët janë boshe, zjermin e merr era.

E kështu në nji marri teme, pasunarsh ndoshta

mora shkrepsen, nji shuk letrash e ula për zjerm

te vendi ku gjanat ende më duken të lira

deri edhe marrija.

Pak dru, i lagësht, me folë atë çka ishte

por dru që digjet shpejt

arka të vogla që i ndërtojnë për mallna

e kur e kryjnë proçesin i hedhin si gjana pa vlerë.

Ndeza letrën e parë, shkrepsja u mbyt e nuk e ndezi

flaka blu vdiq shumë shpejt,

as e dyta, as e treta

veç flakë blu e pastaj shkrumb.

Marr i lexoj letrat që kam marrw me ndezë

sigurimi shëndetsor, fushata për shëndetin

rreziqe, parandalime rreziqesh

vrapo ‘sa nuk asht vonë’,

a nuk ma pat thanë edhe mjeku kshu njiherë?

Provoj letra tjera, kësaj radhe asht sigurimi i fmive,

shpisë, makinës,

jetës ma,

por veç nji dritë e vogël blu e pastaj asgja.

As fletët e detyrave të matematikës e muzikës së fmive

nuk digjen

shkoi shtrejtë ky zjerm

numëroj krandet

janë shumë, por marrija,

ajo, ajo ta fik derën

por ndoshta jo zjermin.

Nji shprese të vogël, e kuqe sigurisht, mbetë varë në nji fletë detyrash

që nuk e lexoj se çfarë landet asht

i fryj, e i fryj deri në marramendje.

Zjermi asht fenomen i lirë,

sa për sy e faqe,

por unë hy te pasunart.



***


Sot kam taku nji gru që fitoi nji euro

në nji treg të madh ku ajo blen përditë jetën

ku dritat punojnë me mëditje

me i dhanë formë diamanti nji grumbulli objektesh

nji mali të madh teneqesh, hekrash, aluminit, xhamash, plasmasit,

diku nëpër ‘ta edhe pak ushqim e nevojë

(kushton nevoja këto kohë)

ku disa durë që fitojnë përditë jetën i kanë sistemu

në forma e xixëllime marramendëse, njisoj si guri magjik

teatër i vërtetë, ku je blerësi i tanave, që prej aktorëve

deri edhe te priza ma e vogël e dritave

atje pra ndodhi mrekullia

nji euro në nji lloto elektronike

loja bahet ma emocionuese nën tanë atë ndriçim

nën tanë ato rrotullime zaresh ngjyrë ari

mahnitja në këtë të dille nuk ka fund

durt e saj te makina janë të njëjtat si durt e mija

si durt e tanve që fitojnë përditë jetën

‘na, ky asht racioni i jetës për ty sot’

‘mos e harxho racionin me jetë të shkume kot’

parrulla që nuk kanë nevojë me u shkru

na kalojnë si mesazhe morse sa herë hyjmë e dalim

të gatshëm mos me përshendetë askend

e me u rrahë me gjithkend për nji rrotë letër bëthet

po pra, më duket edhe mu çudi

se si e takova këtë gru me kaq fat të madh

këtë fat që ajo duhet me e konsumu po aty

nuk duhet me e futë në xhep e me ba çka të dojnë ajo me ‘te

ajo e din që e kanë rrejtë

por luen

unë e di që e kanë rrejtë e gëzohem me lojën e saj

me ndriçojnë sytë

dikur kam me e pasë edhe unë këtë fat

pres vetëm ditë e duhun.









Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Klodian Kojashi: Ma jep dy herë buzën e saj ose pesëqind milion e s'e diskutojmë ma

*** kur humba nji dashuri në fakt, them humba por s'e kisha meritu asnjiherë pra du me thanë kur atë që deshta zoti e krijoi në një tren që nisej për të mos u kthy unë u mërzita shumë zemra mu mbush me nji mungesë të madhe dashnie që s'ikte asnjiherë përveç ndonje nate kur zoti krijonte dikë në shtrat afër meje por në mengjes ajo mungesë dashnie kthehej prapë e dinte rrugën s'kishte shtëpi tjetër përveç zemrës teme E nji natë thashë po e la pas dere e po jetoj pa te mirpo shembi derën hyni në dhomë e mi grisi librat ma përplasi telefonin për mur ma ndavi dysh divanin e m'tha, a don ma? Jo i thashë mjaft dorëzohem dhe me kohën u mësuam asht ba e jemja e kam për zemër u zgjata, por deshta me thanë diçka krejt të thjeshtë se kur më sheh me sy t'varun nuk asht mungesa e dashurisë që më merzitë, por asht mungesa e dashurisë tande *** ah, dashuri edhe mungesat i kena me teprì *** Zgjedhoj foljen jam në kohën e saj
Read more

Tre poezi nga Anna Akhmatova

You will hear thunder - by Anna Akhmatova You will hear thunder and remember me, And think: she wanted storms. The rim Of the sky will be the colour of hard crimson, And your heart, as it was then, will be on fire. That day in Moscow, it will all come true, when, for the last time, I take my leave, And hasten to the heights that I have longed for, Leaving my shadow still to be with you _____ Ki me e ni bubullimën Ki me ni bubullimë e ki me më kujtu, Dhe ki me mendu: ajo i donte stuhitë. Skaji I qiellit ka me qenë ngjyra e kuqrremtës, Dhe zemra jote, ashtu qysh atëherë ishte, Në zjarr ka me qenë. Atë ditë në Moskë, gjithçka do të bahet, Kur, për të fundit herë, udhën në sy e marr Dhe ka me u nxitu për naltësitë që per to mallë kam pasë Tue e lanë hijen teme, hala me ty me nejt. Elife Krasniqi The Sentence, by Ana Akhmatova And the stone word fell On my still-living breast. Never mind, I was ready. I will manage somehow. Today I have so much to do: I m
Read more

Agim Morina: Gjuha e shkruar shqipe u zhvillu me tri gjuhë letrare dhe kishte dy gjuhë standarde

Image
...Një nga detyrat e gjuhëtarëve  ësht të krijojnë një baraslargësi  sa më të përshtatshme për të gjithë  shqiptarët kundrejt kësaj gjuhe standarde.  Dhe pikërisht Shqipëria e Mesme,  aty ku po takohen gegërishtja e toskërishtja,  në Tiranë, aty ku po ndodh përzierja  e madhe e të gjithë folësve shqiptarë,  duhet me u marrë si model... Sido që të nisë nji debat rreth gjuhës, ajo përmban nji dozë gatishmënie për të marrë nji anë dhe për ta mbrojtë atë me një zell të pangjashëm. Si duket çashtjet e gjuhës kanë qenë dhe mbeten çashtje që vazhdimisht shoqnohen me debate të zjarrta. A po na ndodh kjo veç neve apo kjo asht një gja e zakonshme edhe në botë? E vërteta ësht që debatet rreth gjuhës kudo dhe gjithmonë kanë një flakë brenda. Diku janë më të zjarrta, diku më pak, por debate rreth gjuhës ka pasë, ka dhe do të ketë gjithmonë. Gjuha, duke qenë një nga ato veçantitë tona më të thella njerëzore, në të njëjtën kohë ësht edhe një veçori ndër më enigmatiket.
Read more