Gilmana: A mundem me të dashtë?
*** A mundem me të dashtë edhe pse luftë po bahet jashtë fmi e gra mbyten n'andrrat e tyne me qeshë armët përdoren me lindjen e nadjes e mbarimin e mbramjes A mundem me të dashtë edhe pse gjaku derdhet rrugicave me emën e pa emën e frymën e fundit lirimtari e dha te dera e shpisë për me ruejtë katër muret e dheut të vet A mundem me të dashtë edhe pse dashnia s'ka shpëtue ende asnji veç mbyllë i ka njerzit në burgje të ndërgjegjes e kurrë s'e fitoi betejën e vet A mundem me të dashtë zemër edhe pak perëndon por puthja jote nji njeri ka për ta zgjue me e mbulue me mornica me ia ndritë lapsin rrugën me ia ba tambël se nesër prapë ka me shkue duert në gjak me i zhytë në gjoks me fminë e për fminë me luftue. *** Mos flej due me t'i shijue sytë hapë tek më shndrisin ditën natën ma bajnë andërr më len t'i puthi ato shtigje ku të vallëzon qielli e dielli ndejshëm në njenin cep të rri edhe po ra shi Mos flej due me të shijue se je edhe pse ankohesh për dhimbjet e tueja