Gilmana Bushati: Xhidës

 


Hana

me at’ pamjen e trishtë porsi andërr

pyt pa ia ‘dà

‘ku e ke’, ‘ku e le’, ‘si e le’, ‘pse e le’

nuk më len radhë

nuk i jap fjalë vedit me u përgjigjë

fjala s’mundet me u formu

kisha dashtë me e mbytë

dhe rrej

hanën e rrej ashtu si edhe ty

ranës i baj katër gjurmë

baj dy kala në breg

detin e përshkroj me katër krahë

njiherë si peshk i trazum në lirinë e vet

e të dytën herë si qënie që rrëshqet

po ajo më kërkon nji tjetër hije

‘ku e kam’, ‘ku e lashë’, ‘si e lashë’, ‘pse e lashë’.

Po a t’u luta, a ta thashë, atë natë që ishe sa për gjashtë

e kuqe me t’u dhimbtë

tesh gjeje vetë

ashtu si e gjej unë

nadjeve herët tu u mbështjellë për në breg

me taku peshkatarët në pikëllim për jetën e mbetun në rrjetë

atje nën çadrën e kuqe e ke

tu pritë detin me u nxehë

tu pritë ranën me marrë flakë

dashnitë me u pjekë

e me hy n'ujë me u fresku

e me buzëqeshë, mes brengës së vet me buzëqeshë.

Atje e ke, unë e shof,

tu kërcy në dasma deri në fund

tu këndu kangë shkodrane me sa ka za

za ka pasë për të tanë

e ti duhet me e dëgju.

Atje asht, a nuk e dallon mes njerzve në Stamboll

në kanionin e Bashkimit a në Kep të Rodonit

në Razëm, në mes të Romës a te Kulla e Babilonit.

Atje e ke, ma mos më pyt

kur unë e gjej, s’kam nevojë me pytë, s’kam nevojë me e kërku

ajo asht, në ty e në mu 

tu gëzu.








Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Klodian Kojashi: Ma jep dy herë buzën e saj ose pesëqind milion e s'e diskutojmë ma

*** kur humba nji dashuri në fakt, them humba por s'e kisha meritu asnjiherë pra du me thanë kur atë që deshta zoti e krijoi në një tren që nisej për të mos u kthy unë u mërzita shumë zemra mu mbush me nji mungesë të madhe dashnie që s'ikte asnjiherë përveç ndonje nate kur zoti krijonte dikë në shtrat afër meje por në mengjes ajo mungesë dashnie kthehej prapë e dinte rrugën s'kishte shtëpi tjetër përveç zemrës teme E nji natë thashë po e la pas dere e po jetoj pa te mirpo shembi derën hyni në dhomë e mi grisi librat ma përplasi telefonin për mur ma ndavi dysh divanin e m'tha, a don ma? Jo i thashë mjaft dorëzohem dhe me kohën u mësuam asht ba e jemja e kam për zemër u zgjata, por deshta me thanë diçka krejt të thjeshtë se kur më sheh me sy t'varun nuk asht mungesa e dashurisë që më merzitë, por asht mungesa e dashurisë tande *** ah, dashuri edhe mungesat i kena me teprì *** Zgjedhoj foljen jam në kohën e saj
Read more

Tre poezi nga Anna Akhmatova

You will hear thunder - by Anna Akhmatova You will hear thunder and remember me, And think: she wanted storms. The rim Of the sky will be the colour of hard crimson, And your heart, as it was then, will be on fire. That day in Moscow, it will all come true, when, for the last time, I take my leave, And hasten to the heights that I have longed for, Leaving my shadow still to be with you _____ Ki me e ni bubullimën Ki me ni bubullimë e ki me më kujtu, Dhe ki me mendu: ajo i donte stuhitë. Skaji I qiellit ka me qenë ngjyra e kuqrremtës, Dhe zemra jote, ashtu qysh atëherë ishte, Në zjarr ka me qenë. Atë ditë në Moskë, gjithçka do të bahet, Kur, për të fundit herë, udhën në sy e marr Dhe ka me u nxitu për naltësitë që per to mallë kam pasë Tue e lanë hijen teme, hala me ty me nejt. Elife Krasniqi The Sentence, by Ana Akhmatova And the stone word fell On my still-living breast. Never mind, I was ready. I will manage somehow. Today I have so much to do: I m
Read more

Agim Morina: Gjuha e shkruar shqipe u zhvillu me tri gjuhë letrare dhe kishte dy gjuhë standarde

Image
...Një nga detyrat e gjuhëtarëve  ësht të krijojnë një baraslargësi  sa më të përshtatshme për të gjithë  shqiptarët kundrejt kësaj gjuhe standarde.  Dhe pikërisht Shqipëria e Mesme,  aty ku po takohen gegërishtja e toskërishtja,  në Tiranë, aty ku po ndodh përzierja  e madhe e të gjithë folësve shqiptarë,  duhet me u marrë si model... Sido që të nisë nji debat rreth gjuhës, ajo përmban nji dozë gatishmënie për të marrë nji anë dhe për ta mbrojtë atë me një zell të pangjashëm. Si duket çashtjet e gjuhës kanë qenë dhe mbeten çashtje që vazhdimisht shoqnohen me debate të zjarrta. A po na ndodh kjo veç neve apo kjo asht një gja e zakonshme edhe në botë? E vërteta ësht që debatet rreth gjuhës kudo dhe gjithmonë kanë një flakë brenda. Diku janë më të zjarrta, diku më pak, por debate rreth gjuhës ka pasë, ka dhe do të ketë gjithmonë. Gjuha, duke qenë një nga ato veçantitë tona më të thella njerëzore, në të njëjtën kohë ësht edhe një veçori ndër më enigmatiket.
Read more